هر بار که ما چیزی می خریم با یک بارکد سر و کار پیدا می کنیم، اما کمتر پیش می آید که به آنها توجه زیادی نشان دهیم. با این حال بارکدها در عملکرد موثر برای اقتصاد ما از کسب و کارهای کوچک تا شرکت های بزرگ چند ملیتی نقش حیاتی بازی می کنند.

بارکد چیست؟

یک بارکد "کدی است قابل خواندن برای ماشین در اشکالی از شماره ها و الگویی از خطوط موازی از عرض های مختلف، چاپی و برای شناسایی یک محصول." اما در واقع بارکد چیزی بیشتر از اینهاست. سیستم های بارکد به کسب و کارها و سازمان ها در پیگیری محصولات، قیمت ها و سطح موجودی برای مدیریت متمرکز در یک سیستم نرم افزار کامپیوتری کمک می کند و امکاناتیرا برای افزایش بهره وری و کارآیی فراهم می کند.

خطوط و الگوهای یک بارکد در واقع نمایشی از اعداد و داده هاست و گسترش آنها به اطلاعات اساسی راجع به یک محصول اجازه می دهد به آسانی توسط یک دستگاه اسکن نوری، یک اسکنر بارکد خوانده شوند و به صورت اتوماتیک وارد یک سیستم کامپیوتری شوند. این کاهشی فوق العاده برای زمان ضبط چنین اطلاعاتی و از بین بردن امکان ورود داده خطای انسانی است.

طراحی بارکدها با طرح های تک وجهی ساده آغاز شد، شامل خطوط سیاهی که فقط توسط اسکنرهای بارکد با طراحی ویژه خوانده می شود. به هر حال، بارکدهای امروزی در بسیاری اشکال و اندازه ها و طیف وسیعی از طراحی ها پیشرفت کرده اند و حتی بسیاری از آنها با موبایل ها و دیگر دستگاه ها خوانده می شوند.

خلاصه ای از تاریخچه بارکد

بارکد چیست؟

بارکد دارای سابقه ای طولانی و جالب از اولین پیشرفت نزدیک ۷۰ سال پیش تاکنون است. این داستان همیشه در حال تغییر است، همان طور که تکنولوژی پشت بارکد دائما در حال تکامل است، و ما روش هایی کشف می کنیم تا در کدهایی که برای ماشین قابل خواندن است اطلاعات بیشتر و بیشتری قرار دهیم. داستان از آنجا شروع شد که در سال ۱۹۴۹ در یک ساحل وقتی جوزف وودلند، یک مهندس مکانیک در دانشگاه درکسل، یک سری از خطوط موازی را که نشان دهنده یک نوع ‍‍‍`فرم طولی` از نقطه ها و خط تیره ها یا کد مورس بود روی شن ها کشید. وودلند به راه حل هایی فکر می کرد که با استفاده از کد مورس می توانست مشکل همکار او برنارد سیلور را حل کند.چند ماه پیش، سیلور از رئیس یک خوار و بار فروشی زنجیره ای  شنیده بود که از رئیس دانشگاه درکسل برای ساخت سیستمی برای خودکار کردن روند وارسی خوار و بار درخواست کمک کرده است.

در ۲۰ اکتبر ۱۹۴۹، وودلند و سیلور درخواست حق ثبت اختراعی برای “دسته بندی ماشین آلات و روش آن”در پرونده گذاشتند- مفهوم اولین بارکد. آنها در نهایت در اکتبر ۱۹۵۲حق ثبت اختراع خود را دریافت کردند، و در حالی که این ایده برای تعدادی از شرکت ها و صنایع جذاب بود، تکنولوژی اسکن که به بارکد امکانی را داد تا یکی از رایج ترین علامت ها در دنیا باشد هنوز وجود نداشت.

در سال ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ شرکت ها و صنایع مختلفی تلاش کردند تکنولوژی بارکد را توسعه دهند. اولین اجرا سیستم KarTak بود که دیوید کولینز آن را برای شرکت راه آهن Boston and Maine توسعه داد. سپس انجمن راه آهن آمریکا(AAR) این سیستم را به عنوان استاندارد انتخاب کرد و در سال ۱۹۷۴، ۹۵٪ناوگان AAR با سیستم KarTak نشان دار شدند. به هر حال، این سیستم هرگز کاملا قابل استفاده نبود و استفاده از آن در اواخر ۱۹۷۰ قطع شد.

دستیابی به موفقیتی که منجر به جهانی شدن بارکد شد توسعه جهانی کد محصول (UPC) بود. در سال ۱۹۶۶انجمن ملی زنجیره های غذایی(NAFC) درباره ایده خودکار کردن سیستم های تصفیه حساب شروع به بحث کرد. در آن زمان RCA حق ثبت اختراع اصلی وودلند و سیلور را صادر کرده بود و یک پروژه داخلی برای توسعه یک سیستم موثر را آغاز کرده بود.

سپس، در اوایل ۱۹۷۰، NAFCکمیسیون سوپر مارکت ویژه ایالات متحده یک کد محصول یکسان را تاسیس کرد تا دستورالعمل هایی اساسی برای توسعه بارکد و یک سیستم موثر کدگذاری بسازد. این دستورالعمل ها منجر به ایجاد یک کد ۱۱ رقمی  برای شناسایی هر محصول شد.

در آن زمان، IBM، George Lauerرا استخدام کرد و او را وادار کرد روی آنچه بارکد استاندارد UPC تک وجهی شد کار کند. لحظه حساس در۲۶ ژوئن ۱۹۷۴ پیش آمد زمانی که اولین بارکد در سوپرمارکتی درتروی، اوهایو اسکن شد. این بارکد بسته ۱۰ تایی آدامس میوه ای Wrigley بود.

با گذشت زمان، بارکد از خطوطی ساده به طراحی های پیچیده گسترش یافت و به مردم کمک کرد هرچیزی از یک قوطی نوشابه گازدار تا دارایی های فوق سری وزارت دفاع را پیگیری کنند.

ادامه دارد.